วัดท่าเรือ สร้างขึ้นเมื่อประมาณ พ.ศ.2408 โดยหลวงจงภักดี (ต้นสกุลพันธุ์ภักดี) เป็นผู้ริเริ่มสร้างขึ้น เมื่อสร้างวัดเสร็จแล้วไม่มีพระพุทธรูปที่จะบูชาประจำวัด จึงได้ไปอาราธนาพระพุทธรูปที่อยู่ในโบสถ์ร้างบ้านท่าสารอยู่เหนือจากตำบลท่าเรือขึ้นไปตามลำน้ำประมาณ 1 กิโลเมตร ให้มาเป็นพระประธานประจำวัด และขนานนามพระพุทธรูปองค์นี้ว่า "หลวงพ่อเพชร" พุทธลักษณะโดยรวมเป็นพระพุทธรูปตอนปลายสมัยอยุธยา ปางขัดสมาธิ แต่ที่พิเศษสร้างด้วยศิลาแดง ขนาดหน้าตัก 29 นิ้ว มีลักษณะพุทธศิลปแตกต่างจากองค์อื่น ๆ คือ มีพระพักตร์ที่ดุ มีพระศก (เกศา) เป็นหนามขนุนซึ่งบ่งบอกว่าสร้างในสมัยอู่ทอง รวมไปถึงยอดพระเกตุบนสุด ก็เป็นลักษณะหนามขนุนด้วย
ความศักดิ์สิทธิ์ของหลวงพ่อเพชรได้มีผู้เล่าสืบกันมาหลายทอด ดังเช่น เมื่อ 60 กว่าปีก่อน มีหญิงคนหนึ่งชื่อว่า "ยายน่วม" คอยรับฝากสร้อยคอทองคำจากชาวบ้าน แต่ได้ลักลอบแอบเปลี่ยนเป็นสร้อยปลอม เมื่อเจ้าของเดิมไถ่คืนเห็นไม่ใช่สร้อยของตนก็ไม่ยอมรับ เกิดทะเลาะกันขึ้น ผลที่สุดตกลงกันไม่ได้ ยายน่วมจึงไปสาบานต่อหน้าหลวงพ่อเพชรว่าถ้าตนทำขอให้ปากเน่าลิ้นเน่าเป็นหนอน หนึ่งอาทิตย์หลังจากนั้น ยายน่วมก็เกิดอาการตามคำสาบาน จนในที่สุดถึงแก่ความตาย คนรุ่นปู่่รุ่นย่าจึงเรียกหลวงพ่อเพชรอีกชื่อหนึ่งว่า "พระยายน่วม"
ความศักดิ์สิทธิ์อีกประการ คือ ปีใดฝนแล้งชาวบ้านจะมาขออนุญาตหลวงปู่วุ้น เพื่อนำหลวงพ่อเพชรออกแห่ขอฝน ซึ่งภายใน 7 วัน ก็จะได้รับน้ำฝนทุกครั้งไม่เคยพลาด เป็นที่น่าอัศจรรย์ใจทุกครั้ง นับเป็นพระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์ของจังหวัดกาญจนบุรี